رهایی از دانستگی۲
چون پست رهایی از دانستگی بالاترین آمار بازدید رو داشته از این به بعد سعی میکنم مطالب بیشتری که ما رو از دانستگی رها می کنند بنویسم.
ما آدما خودمون رو بیشتر دوست داریم یا کمک به دیگران رو؟!
اکثریت میگن: کمک به دیگران!
چرا از اینکه بگیم خودمون رو دوست داریم شرممون میشه؟ یا شاید احساس می کنیم که مغرور و خودخواهیم!
پس کمک به دیگران احساس خوبی به شما میده حتی بیشتر از اینکه خودتون رو دوست داشته باشید.
اما من یه چیزی رو اینجا متوجه شدم که چون کمک به دیگران حس خوبی به ما میده این کار رو دوست داریم.
خوب دیگه لازم نمیبینم سوالمو دوباره بپرسم...
سوسمارخورها!
داشتم فکر میکردم که برای این پستم چی بنویسم که یه ایمیل برام اومد از: مراحل سوسمارخوری عرب ها!!!
تصاویر بسیار کامل و چندش آور بودن.
اما یک واقعیت دردناک رو یادآور شدن :
ما چه بودیم و چه شدیم! اجازه دادیم عرب ها به ما حکومت کنند و آیین اونها رو به آیین خودمون ترجیح دادیم.
شاید تو کوچه و پس کوچه مردم بگن بابا این عرب های سوسمارخور که آدم نیستن! ولی حقیقت اینه که عرب پرست شده ایم.
هر سال چند میلیون پول توی جیب عرب ها میره فقط بخاطر زیارت؟؟؟!!!
یه کم رو این موضوع فکر کنید. اصل مراسم حج چیه؟ آیا خداوند همه جا وجود نداره؟ آیا برای دادو ستد این مراسم حالت مقدس پیدا نکرده؟
شاید این سوال باورهاتون رو قلقلک بده اما کمی فکرکردن ضرر نداره.
متفاوت بودن
چرا؟؟؟؟؟
چرا ما آدما اینقدر سعی می کنیم که پیچیده به نظر بیایم؟!
آدما اونی نیستن که میگن...
اونی هستن که سعی در پنهان کردنش دارن...
دین
سخنی از یک بزرگمرد:
تصور هر کس از خداوند با تصور دیگری از او متفاوت است. بنابراین کسی نمی تواند دین خویش را به دیگری بدهد.
تصمیم
فرض می کنیم تصمیمی گرفتین و همه جوره روش فکر کردین
حالا همه شروع به نظر دادن می کنن:
یکی رو حساب حسودی...
یکی رو حساب عقده هایی که عملی نشدن...
یکی رو حساب غرور...
یکی رو حساب نشکستن دل شما...
یکی رو حساب دلسوزی ولی بدون منطق...
یکی هم رو حساب فکر و منطق و احساس...
چقدر عقیده های مختلف!!!
از کجا بفهمی کی منظورش چیه؟
نتیجه: سعی کنیم خودمون عاقلانه تصمیم بگیریم چون این ماییم که خودمونو بهتر از هرکسی می شناسیم.
اگر نیاز به مشورت داشتیم با دو نفری که متفاوت هستن و همدیگرو نمیشناسن مشورت کنیم.
مهمتر از همه اینکه تصمیم نهایی رو خود ما بگیریم.
نظر شما چیه؟